śpiew ciężarówek przed sygnalizacją świetlną w mglisty dzień

był lipiec, a tu już prawie listopad. i nic. nadal

"Bałuty, gdzie mieszkaliśmy, były najbiedniejszą dzielnicą naszego miasta. Był o świat potulnych rewolucjonistów, szewców bez butów, krawców bez płaszczy i wypluwających płuca tkaczy. Świat, w którym uczono nas, że Boga nie ma. Ale żyć mieliśmy tak, jak gdyby był."
Jacob E. Rosenberg "Na wschód od czasu"

skąd we mnie potrzeba ciągłej kontestacji i niechęci do podstawowych rzeczy?

nic dodać nic ująć

chyba trudno za mną nadążyć

ja nie zwracam uwagi
sama na siebie

samotno
przyjaciel uklada życie
nie ma czasu na nic
a szczególnie na życie towarzyskie

to nie rozpieszczenie
mężczyźni tak mają

nie aniołki
tylko matołki

akrobacje telefoniczne z telefonem
nowy niebieski cud

łatwiej zajmować się tym co tu i teraz
niż tym co zaległe

piję czekoladę z chili
tak z okazji kataru
rozgrzewające :)

powoli kończy mi się cierpliwość
na siebie sama i wszystko wokół

bo faceci potrzebują konkretnej chwili czasu żeby napisać smsa
dziewczyny  napiszą smsa czekając na światła na przejściu, wychodząc z domu, stojąc w kolejce w sklepie i w milionie innych sytuacji

smutny koniec dnia
ideały spadły z wysokich schodów
daleka miłość rozpadła się

znalazłam swoje zapiski zna Bajkału :)
dobrze czasem przeszukać stare śmieci

czuje się niepełna. jakbym kawałka siebie nie miała. rozkawałkowna

smutna
nikt jej nie obudził
więc wstała po dziesiątej, jak zwykle w takiej sytuacji wściekła na siebie.
teraz, mimo nieprzytomności umysłu, trzeba ruszać dalej.

http://www.youtube.com/watch?v=byoYcp2qUn8

i tak bez zbędnego komentarza

AntyNobel dla PKP

Końcówka wczorajszego dnia to było dopiero coś.
Spokojny powrót późnym pociągiem z Białegostoku do Suwałk.
Wspaniała, ciekawa rozmowa z dobrą znajomą.
Końcówka podróży. Wjazd do Suwałk i nadchodzące szczęście, bo pociąg lekko opóźniony i zbliża się nieubłaganie 23.
Po środku pola między lasem a miastem, przy obwodówce, szynobus, a raczej dwa połączone, staje.
Wokół pole i droga po której o tej porze jadą głównie ciężarówki. 
Konduktor z maszynista wychodzą z pociągu nikomu nic nie mówiąc. Zostawiają odblokowane drzwi.
Lekka panika trwa. Brak informacji w takim miejscu nikomu nie służy.
Ludzie zaczynają wyskakiwać z pociągu. Tak, wyskakiwać, ponieważ nasyp na którym znajdują się tory jest trochę wysoki.
Po około 15 minutach wysiadamy i my, najpierw szukając informacji, których nie ma od kogo uzyskać.
Okazuje sie, że w drugim szynobusie siedzieli Sokiści, którzy wysiedli dopiero w tym momencie co my.
W momencie kiedy na obwodówce już stoją ludzie, po których podjeżdżają samochody zatrzymując się w niedozwolonym miejscu.
Zanim pociąg znów ruszy już nikogo, oprócz Sokistów oczywiście, w nim nie ma.
Po wszystkim co się dzieje z PKP i akcjach na Centralnym należy się im AntyNobel.
Za brak umiejętności komunikacji w stopniu niewyobrażalnym.

ile razy

w życiu nie zrobiliśmy czegoś bo baliśmy się skrzywdzic druga osobę ?
i jak to na nas wpłynęło?

czy w tak błahy sposób może skończyć się przyjaźń?

pijaną bez powodu nogą kopię w kaloryfer
ale czy na pewno pijana ona bez żadnego powodu?